ความทรงจำของผมคือ การที่ผมได้ช่วยคุณยายคนหนึ่ง ให้ข้ามถนนไปได้อย่างปลอดภัย มันเป็นความรู้สึกที่ดีมาก เพราะการที่เราได้ช่วยใครสักคนหนึ่งให้ปลอดภัยนั้นเป็นความอุ่นใจเเละความสบายใจ
ของครอบครัวของคุณยายคนนั้น ถ้าเกิดคุณยายคนนั้นเป็นอะไรไปครอบครัวของคุณยายต้องเสียใจมาก
เเละมีอีกเรืองหนึ่งที่เป็นความทรงจำดีของผมคือ การที่ผมได้พบกับคุณพ่อที่ไปต่างประเทศถึง2 ปี ใน
ตอนนั้น ผมกั้นนำ้ตาไม่ได้ เพราะ กว่าจะได้เจอพ่อนั้นเป็นเวลาที่ยาวนานมาก ตอนที่พ่อยังไม่กลับมาผม
ตั้งใจเรียน ทำงานทุกอย่างเพื่อแบ่งภาระของเเม่มาตลอดถึง2 ปีจนวันนั้นมันก็ยังเป็นความทรงจำที่ดี
ของผมตลอดมาจนพ่อผมได้งานที่ดีใกล้บ้านจึงรีบกลับมาที่ประเทศไทยจนถึงปัจจุบัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น